Jantien

In november 1990 trouwde Jantien met Paul, gelukkige jonge mensen. Hun droom: een gelukkig gezinnetje, met een paar kinderen, en later de kleinkinderen, een goede baan, samen in goede gezondheid oud worden. Welk jong paar droomt daar niet van?
Voor velen wordt deze droom werkelijkheid. Maar hoe anders kunnen Gods wegen zijn.

Het begin was volgens het boekje. Dochter Ingrid in 1992, zoon Jesse in 1995 en zoon Niels in 1997. Bij zoon Niels was vanaf de geboorte al duidelijk dat het lichamelijk niet helemaal goed zat. Een paar operaties later ging het een stuk beter met hem. Maar nog steeds is aan zijn uiterlijk te zien dat het bij of voor de geboorte niet geheel volgens het boekje ging.

Op school ging het goed met de kinderen, d.w.z. op leerniveau. Geen problemen, alle kinderen gingen altijd met mooie cijfers over. Maar het gedrag van de kinderen was niet helemaal zoals je mocht verwachten. Vaak ruzie op school, lastig, onhandelbaar, maar ook tussen de kinderen onderling in het gezin was het vaak hommeles. Totdat moeder Jantien besloot hulp te zoeken voor haar jongste. Het hele circuit door en uiteindelijk bleek Niels Asperger te hebben. Omdat het met de oudste twee kinderen ook niet goed ging,  werden zij ook getest. En jawel, Ingrid had ook het syndroom van Asperger en Jesse kreeg het etiket klassiek autisme.
Drie kinderen, alle drie met een vorm van autisme. Moeder Jantien was soms radeloos.

Vader Paul had het er moeilijk mee. Veel van het gedrag van zijn kinderen was voor hem herkenbaar. Dus werd hij ook getest en ja hoor, begin 2008 kreeg hij ook de diagnose: syndroom van Asperger. Vader Paul had zich nooit zo veel bemoeid met zijn kinderen, maar nu trok hij zich helemaal terug. Elke avond na het werk zonderde hij zich af op zijn kamertje en raakte verslaafd aan de drank.

Moeder Jantien trok het niet meer. Zij was de enige neurotypical in het gezin en kon het in haar eentje niet meer redden. Zij stortte in. Ook zij kwam nu in het psychiatrische circuit terecht.

Na een tijdje en met veel hulp ging het beter met haar en het gezin. Tot dit jaar.

In februari kreeg dochter Ingrid te horen dat zij een hersentumor had, ongeneeslijk.
Begin juni raakte vader zijn baan kwijt vanwege de economische crisis. Half juni geraakte dochter Ingrid in een comateuze toestand en eind juni kreeg vader te horen dat hij longkanker had, ongeneeslijk. Hem werd hooguit anderhalf jaar gegeven.

Hoeveel kan een mens dragen?
Maar je zult het wel moeten dragen, het leven gaat door en er zijn nog twee kinderen die haar liefde en aandacht nodig hebben, en zeker ook haar man. Gelukkig geeft haar geloof haar veel steun.

Ingrid is in oktober overleden, 20 jaar jong.

Update 11-01-2013
Vandaag is vader Paul overleden.