Pagina's

woensdag 24 oktober 2012

Knittax

Gisteren plaatste Piet een reactie op mijn bericht De borstrok. Hij schreef ook over het opwinden van de wol. Toen moest ik weer aan vroeger denken. Mijn moeder kreeg in de jaren vijftig een breimachine: een Knittax, waar ze zeer mee in haar nopjes was.
Niet gehinderd door enige kennis spraken we over de knittax, met k.






 
Ik kan me het beeld van een breiende moeder nog goed voor de geest halen. In de huiskamer stond een grote eettafel met stoelen en 2 fauteuils: één libertystoel voor mijn vader en één kleine fauteuil voor mijn moeder. Deze stoelen stonden elk aan één kant van de kachel.

De kinderen zaten altijd rond de tafel. Dan haalde mijn moeder de Knittax tevoorschijn en kon het avontuur beginnen. De breimachine aan een lange kant van de tafel en de kinderen eromheen. Je zag de trui, of wat het ook was, groter en groter worden. Dat gebeurde meestal in de winteravonden onder de treklamp.

Eén avondje en
ze had weer een trui gebreid. Het in elkaar zetten kostte bijkans nog meer tijd dan het breien zelf. En met zeven kinderen moesten er heel wat truien gebreid worden.











Eén keer met het handvat naar links of naar rechts en ze had weer een toer klaar. Dus dat was de hele avond: roetsj, roetsj, roetsj.



 
De wol zat op van die grote kluwens. Voordat mijn moeder kon gaan breien, moesten de kluwens eerst opgewonden worden, en daar waren twee kinderen, in wisselende samenstelling, goed voor.
Wat was je blij als er weer een kluwen opgewonden was, het was een nogal pijnlijke zaak, voortdurend je handen hoog houden. Als je zat te mekkeren, kon je het alleen doen, met de kluwen om de rugleuning van de stoel.

Dit waren breipatronen uit die tijd:








10 opmerkingen:

  1. Zo'n machine heeft mijn moeder ook nog gehad in de 50-ger jaren. Om wat bij te verdienen breide ze voor de hele buurt truien à raison van ƒ 1,00 per knot. Leuk deze beelden weer te zien. Pinot

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als de trui klaar was mochten wij de trui naar de klant brengen. Kregen we 10 ct van de mevrouw om snoep te kopen. Een duppie was 2x 5ct en voor 5ct kon je een spekkie kopen of een lollie. Wat zààlig genot... Ene mevr. van D. liet een paar sokken breien. Als dank kreeg mijn moeder een rol beschuit van ƒ0,29 omdat het minder dan een knot was. Ze was om kapot te vallen omdat het breien van de hiel en de tenen het meeste werk was. Meer dan het maken van een hele trui...Bovendien kwam ze op weg naar de Spar de sokken zelf halen. Daar had ze de rol beschuit gekocht. Wij kregen dus geen duppie.... Wat een krent die mevr.van D.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat een mooi verhaal. Wat een kniepert die mevr van D. Voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten. Wie moest bij jullie de knot opwinden? Of deed moeder dat zelf?
      Overigens, als wij al eens 5 cent in de handen hadden, kochten we stroopsoldaatjes.

      Verwijderen
  3. Jaaaa... mijn zusjes moesten met de armen omhoog helpen de wol op te winden. Kreeg je lamme armen van. Als ze wat te mekkeren hadden, moesten ze alleen de wol opwinden over de rug van de stoel. Andere tijden... Lekkerrrrr stroopsoldaatjes...; Pinot

    BeantwoordenVerwijderen
  4. er waren breimachines zonder toerenteller en om het gemakkelijker te maken kon je er een toerenteller bijkopen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heb vandaag een knittax gekregen met de toerenteller in het huis van de machine rechts gesitueerd

      een mooie sticker dat het product goed gekeurd is door de nederlandse ver van huisvrouwen.

      kan iemand mij vertellen uit welk jaar en waar knittax van afgeleid is

      heeft veel weg van passap

      Verwijderen
  5. kan ik nog iemand blij maken met zo oude breimachine??

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Kan iemand mij misschien helpen aan de handleiding van de knittax breimachine

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Kan iemand mij aub ook nog aan een handleiding van een knittax breimachine uit de 50er jaren helpen?

    BeantwoordenVerwijderen