Ik had dit jaar een goed voornemen: Zorg ervoor dat je in 2015 niet in het ziekenhuis belandt. Sinds 2008 logeer ik elk jaar wel minstens één keer op kosten van de ziektekostenverzekeraar, zo tussen één etmaal en drie weken. De dokter had gewild dat ik in 2013 en 2014 langer zou blijven, maar ik vond het welletjes. 'Ik ga naar huis.' En hoewel ze het wel proberen, kan geen mens me dan tegenhouden.
Maar helaas, vanmorgen was ik ter controle bij de specialist. Vorig jaar had ze me al verteld dat de behandeling in juli 2014 niet toereikend geweest was, vandaar dat ik me nog niet veel beter voelde. Men was een stuk vergeten en daarom moesten ze me nog een keer behandelen. 'Dat zie ik op dit moment niet zitten', zei ik. Ze begreep het en stelde voor om het met medicijnen te proberen. Eerst leken die wel aan te slaan, maar vanmorgen moest ik de arts vertellen dat ik me nog niet veel beter voelde. Meteen daarop stelde ze me toch maar weer de behandeling voor. Noodgedwongen moest ik er wel mee instemmen.
En daar baal ik nu zo van.
Zo, dat moest ik even kwijt.
Ik kan mij voorstellen dat je baalt. Maar misschien is dit de beste oplossing. Om je weer beter te voelen. Soms moet je over bepaalde dingen heen stappen wat betreft je gezondheid en hoe je je voelt. Toevallig heb ik daar net een logje over geschreven.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte met alles.
Liefs Frederique
Balen! Ik begrijp hoe naar je dat vindt. Heel veel sterkte, Greet.
BeantwoordenVerwijderenHè bah, wat een tegenvaller. En stom dat zij een stukje vergeten zijn, dus baal je waarschijnlijk dubbel hard. Kunnen ze je niet ter genoegdoening naast het verblijf in hun instelling een vakantie aanbieden in een luxe hotel?
BeantwoordenVerwijderenHeel jammer Greet dat je voornemen niet gaat lukken! Maar je kunt niet anders dan het nu ondergaan, hopelijk met goed resultaat! Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenIk wens je sterkte en beterschap, Greet!
BeantwoordenVerwijderenEen (z)ware teleurstelling voor je. Ik vind het een nobel streven om als beste voornemen niet naar het ziekenhuis te willen, maar eigenlijk heb je dat niet helemaal zelf in de hand. Je lichaam doet niet wat jij wil. Het lijkt een geheel eigen leven te leiden (maak daar maar lijden van...) Voor je gezondheid is dit de beste keuze. Ik hoop dat je na afloop kunt zeggen dat je blij bent dat je je hebt laten opereren.
BeantwoordenVerwijderenSterkte en liefs
Ik heb zelf in 2013, zo ongeveer voor het eerst van m'n leven, twee nachten in het ziekenhuis gelegen en die voelden als twee weken. Ik vond het vreselijk. Dus kan ik me 'alles' voorstellen bij hoe je je nu voelt, maar ben ik slechts een kleine jongen vergeleken met jou. Je leven in Gods handen leggen en vertrouwen op Hem klinkt mooi en is inderdaad het beste wat je kunt doen, maar doe het ook maar eens echt. Daar is moed en durf voor nodig, die je vervolgens dan ook weer moet vragen en ontvangen als je ook die goede eigenschappen niet in eigen huis hebt. Je weet in ieder geval dat Hij er altijd (bij) is, waar je ook bent en wat er ook gebeurt (of niet gebeurt). Gode aanbevolen.
BeantwoordenVerwijderenMisschien kunnen ze bij deze opname wel alles doen wat moet om je weer helemaal beter te maken. Dan is het even doorzetten en blijmoedig de toekomst in te kijken. Ik hoop dat dit het geval is.
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte gewenst en..... ik houd een plaatsje zonder deadlines voor je vrij voor elke WE die je wilt schrijven :-)