Deze vogel, ergens ter wereld
Is door de natuur meer dan verguld
Heeft poten genoeg
Wel voor een hele ploeg
Of zijn die door jonkies aangevuld?
zondag 28 september 2014
zaterdag 27 september 2014
Zwijmelen op zaterdag (2.34)
Meer zwijmelen bij Marja.
Lou Reed is in 1965 een van de oprichters van The Velvet Underground, een goede rockband die nauwelijks hits gehad heeft. Het bekendste nummer van The Velvet Underground is Sweet Jane, terug te vinden in de Top 2000.
Op onderstaand filmpje wordt Sweet Jane gespeeld door Lou Reed die het nummer ook geschreven heeft.
Prettig weekeinde.
Lou Reed is in 1965 een van de oprichters van The Velvet Underground, een goede rockband die nauwelijks hits gehad heeft. Het bekendste nummer van The Velvet Underground is Sweet Jane, terug te vinden in de Top 2000.
Op onderstaand filmpje wordt Sweet Jane gespeeld door Lou Reed die het nummer ook geschreven heeft.
Prettig weekeinde.
maandag 22 september 2014
WE-300 (3)
Piet zoefde heerlijk in zijn tweedehands Opeltje langs de weg, zijn vrouw
Marjan naast hem en zijn dochters achterin. Hij voelde zich de
koning te rijk. Eindelijk na meer dan twintig jaar had hij dan zijn
eigen autootje. Konden ze op zondag heerlijk uitjes maken, ook meedoen aan
het bermtoerisme.
Als ambtenaar had hij een goede baan. Hij kon niet zomaar ontslagen worden, maar het was geen vetpot. Altijd al waren ze onderbetaald geweest, maar nu had de minister eindelijk de ambtenarensalarissen gelijkgetrokken met de salarissen in het bedrijfsleven en nu konden ze zich ook eens wat permitteren.
Het eerste was natuurlijk het autootje. Maar er stond veel meer op stapel. Eindelijk was het tijd die duffe jaren vijftig van zich af te schudden. Ze leefden nu in de jaren zestig, alles was anders, alles was nieuw en modern. Hij zou een poosje sparen en dan ging hij zijn huis aanpakken.
Al het oude ging eruit, nieuw en strak was het motto. In de keuken ging het kolenfornuis, de schouw, het aanrecht, de glazen kast en dergelijke eruit. De voorkamer en de huiskamer werden aaneengetrokken tot een mooie doorzonkamer. Dat ouderwetse gestucte plafond werd vervangen door een mooi strak plafond. Op paneeldeuren werden platen bevestigd en overal in huis verdwenen de randjes en de richeltjes, net als de ingebouwde kasten. De ramen werden groter, het glas-in-lood verdween en zo was er nog veel meer te doen.
Licht en ruimte, laat de jaren zestig maar in het huis rondwaren.
Het thema van de WE-300 voor de maand september is renoveren.
Meer WE-300 bij Plato.
Als ambtenaar had hij een goede baan. Hij kon niet zomaar ontslagen worden, maar het was geen vetpot. Altijd al waren ze onderbetaald geweest, maar nu had de minister eindelijk de ambtenarensalarissen gelijkgetrokken met de salarissen in het bedrijfsleven en nu konden ze zich ook eens wat permitteren.
Het eerste was natuurlijk het autootje. Maar er stond veel meer op stapel. Eindelijk was het tijd die duffe jaren vijftig van zich af te schudden. Ze leefden nu in de jaren zestig, alles was anders, alles was nieuw en modern. Hij zou een poosje sparen en dan ging hij zijn huis aanpakken.
Al het oude ging eruit, nieuw en strak was het motto. In de keuken ging het kolenfornuis, de schouw, het aanrecht, de glazen kast en dergelijke eruit. De voorkamer en de huiskamer werden aaneengetrokken tot een mooie doorzonkamer. Dat ouderwetse gestucte plafond werd vervangen door een mooi strak plafond. Op paneeldeuren werden platen bevestigd en overal in huis verdwenen de randjes en de richeltjes, net als de ingebouwde kasten. De ramen werden groter, het glas-in-lood verdween en zo was er nog veel meer te doen.
Licht en ruimte, laat de jaren zestig maar in het huis rondwaren.
Vijftig jaar later kwam zijn oudste
dochter toevallig in het huis, het huis uit haar jeugd. Ze mijmerde
dat ze het toen toch zo'n mooi huis vond. De gezellige huiskamer met
de engeltjes op het plafond, de knusse woonkeuken met het fornuis en
zo meer. Eigenlijk jammer dat het allemaal weg was.
Het thema van de WE-300 voor de maand september is renoveren.
Meer WE-300 bij Plato.
zondag 21 september 2014
Zing Zo (19)
Meer Zing Zo bij Melody.
Bij een mooie sportschool in Japan
Daar houden ze veel van fitness, man
Lekker goed bewegen
Ze kunnen ertegen
Maar laten ze niet moe worden ervan.
zaterdag 20 september 2014
Zwijmelen op zaterdag (2.33)
Meer zwijmelen bij Marja.
Het is een mooi en gevoelig lied: When I am laid in earth uit de opera Dido en Aeneas van Henry Purcell en Nahum Tate. Deze uitvoering wordt gezongen door Alison Moyet. Hier leest u er meer over.
"Dido's Lament: When I Am Laid In Earth"
Prettig weekeinde.
Het is een mooi en gevoelig lied: When I am laid in earth uit de opera Dido en Aeneas van Henry Purcell en Nahum Tate. Deze uitvoering wordt gezongen door Alison Moyet. Hier leest u er meer over.
"Dido's Lament: When I Am Laid In Earth"
When I am laid, am laid in earth, may my wrongs create
No trouble, no trouble in, in thy breast.
When I am laid, am laid in earth, may my wrongs create
No trouble, no trouble in, in thy breast.
Remember me, remember me, but ah!
Forget my fate.
Remember me, but ah!
Forget my fate.
Remember me, remember me, but ah!
Forget my fate.
Remember me, but ah!
Forget my fate.
No trouble, no trouble in, in thy breast.
When I am laid, am laid in earth, may my wrongs create
No trouble, no trouble in, in thy breast.
Remember me, remember me, but ah!
Forget my fate.
Remember me, but ah!
Forget my fate.
Remember me, remember me, but ah!
Forget my fate.
Remember me, but ah!
Forget my fate.
Prettig weekeinde.
maandag 15 september 2014
Zwarte Piet
Kun je nog wel de zwartepiet toegespeeld krijgen? Of is dat politiek incorrect en moet je die uitdrukking wijzigen in 'iemand de wittepiet toespelen'?
En zwartepieten? Mag dat ook nog? Of mag alleen die tweede zwarte Piet wel?
Moet je de geschiedenis herschrijven omdat bepaalde cultuuruitingen niet meer in deze tijd passen? Moet je naar de rechter stappen omdat je vindt dat bepaalde dingen niet meer kunnen?
Zaken die niet meer kunnen, worden vanzelf door de tijd achterhaald. Neem nu bijvoorbeeld Carnaval. Oorspronkelijk een Rooms-katholiek feest om je, onder andere, nog even voor de 40-daagse vastentijd eens flink te buiten te gaan. Veel mensen vieren het en bij veel van die vierders gaan de haren rechtovereind staan als je over het geloof gaat praten. Toch is het een groot volksfeest. Als je bij deze mensen zou aankomen met iets over de vastentijd zou men zeggen dat dat toch volkomen achterhaald is en dat het gewoon een leuk feest is. En zo is het ook. De hele betekenis en alle wat erbij komt is in de loop der tijden verandert tot wat het nu is. Geen rechter of commissie is daaraan te pas gekomen.
Zo zie ik het Sinterklaasfeest met al zijn uitingen daarbij ook. Eeuwenlang wordt het feest al gevierd. Het is geen statisch feest. Vergeleken met een paar honderd jaar geleden is het een heel ander feest. De essentie blijft: het geven van anonieme cadeautjes.
Vijftig jaar geleden was Sinterklaas nog een grote boeman die zijn knecht Zwarte Piet opdracht gaf om stoute kinderen in de zak te stoppen en mee te nemen naar Frankrijk. Kinderen werden bang gemaakt voor Sinterklaas en Zwarte Piet. Nu is dat niet meer zo, alhoewel kinderen nog vrolijk zingen over de roe en de zak.
Is daar een rechter en een commissie aan te pas gekomen? Nee, natuurlijk niet. Zoiets gaat vanzelf. Het is de tijdgeest. Mensen praten erover en worden aan het denken gezet. De een probeert eens wat uit en de ander neemt het over. Ik ben ervan overtuigd dat over tien of twintig jaar het Sinterklaasfeest er heel anders uit zal zijn dan nu.
Maar om zoiets voor de rechter af te dwingen gaat mij te ver. Met dwang bereik je niets. Hooguit dat het zich tegen je keert. En dat je daarbij veel kapotmaakt. Je kunt niet zomaar iets radicaal veranderen, daarmee help je, bijvoorbeeld hier, het feest om zeep.
Eerlijk gezegd, ik heb bij Zwarte Piet nog nooit gedacht aan racisme, discriminatie of slavernij. Hij is zwart van het roet van de schoorstenen, en als er helemaal geen schoorstenen meer zijn hebben ze ook geen zwarte Piet meer nodig.
Je kunt je natuurlijk overal aan ergeren. We hebben in het Nederlands een mooi spreekwoord: Als je een hond wilt slaan, vind je altijd wel een stok. Ik, als Rooms-katholiek, zou me kunnen ergeren aan de figuur van Sinterklaas, een karikatuur van een bisschop. Discriminatie van katholieken! Sinterklaas heeft op zijn mijter een kruis! Heeft iemand ooit wel eens een bisschop gezien met een kruis op zijn mijter. O, ze zullen er misschien wel zijn, maar op één hand te tellen. Ik kan me vreselijk gekrenkt voelen om de karikatuur, maar waarom zou ik? Het is toch een veel te mooi feest om je daar druk om te maken!
Laten we de kinderen hun Sinterklaasfeest gunnen.
En zwartepieten? Mag dat ook nog? Of mag alleen die tweede zwarte Piet wel?
Moet je de geschiedenis herschrijven omdat bepaalde cultuuruitingen niet meer in deze tijd passen? Moet je naar de rechter stappen omdat je vindt dat bepaalde dingen niet meer kunnen?
Zaken die niet meer kunnen, worden vanzelf door de tijd achterhaald. Neem nu bijvoorbeeld Carnaval. Oorspronkelijk een Rooms-katholiek feest om je, onder andere, nog even voor de 40-daagse vastentijd eens flink te buiten te gaan. Veel mensen vieren het en bij veel van die vierders gaan de haren rechtovereind staan als je over het geloof gaat praten. Toch is het een groot volksfeest. Als je bij deze mensen zou aankomen met iets over de vastentijd zou men zeggen dat dat toch volkomen achterhaald is en dat het gewoon een leuk feest is. En zo is het ook. De hele betekenis en alle wat erbij komt is in de loop der tijden verandert tot wat het nu is. Geen rechter of commissie is daaraan te pas gekomen.
Zo zie ik het Sinterklaasfeest met al zijn uitingen daarbij ook. Eeuwenlang wordt het feest al gevierd. Het is geen statisch feest. Vergeleken met een paar honderd jaar geleden is het een heel ander feest. De essentie blijft: het geven van anonieme cadeautjes.
Vijftig jaar geleden was Sinterklaas nog een grote boeman die zijn knecht Zwarte Piet opdracht gaf om stoute kinderen in de zak te stoppen en mee te nemen naar Frankrijk. Kinderen werden bang gemaakt voor Sinterklaas en Zwarte Piet. Nu is dat niet meer zo, alhoewel kinderen nog vrolijk zingen over de roe en de zak.
Is daar een rechter en een commissie aan te pas gekomen? Nee, natuurlijk niet. Zoiets gaat vanzelf. Het is de tijdgeest. Mensen praten erover en worden aan het denken gezet. De een probeert eens wat uit en de ander neemt het over. Ik ben ervan overtuigd dat over tien of twintig jaar het Sinterklaasfeest er heel anders uit zal zijn dan nu.
Maar om zoiets voor de rechter af te dwingen gaat mij te ver. Met dwang bereik je niets. Hooguit dat het zich tegen je keert. En dat je daarbij veel kapotmaakt. Je kunt niet zomaar iets radicaal veranderen, daarmee help je, bijvoorbeeld hier, het feest om zeep.
Eerlijk gezegd, ik heb bij Zwarte Piet nog nooit gedacht aan racisme, discriminatie of slavernij. Hij is zwart van het roet van de schoorstenen, en als er helemaal geen schoorstenen meer zijn hebben ze ook geen zwarte Piet meer nodig.
Je kunt je natuurlijk overal aan ergeren. We hebben in het Nederlands een mooi spreekwoord: Als je een hond wilt slaan, vind je altijd wel een stok. Ik, als Rooms-katholiek, zou me kunnen ergeren aan de figuur van Sinterklaas, een karikatuur van een bisschop. Discriminatie van katholieken! Sinterklaas heeft op zijn mijter een kruis! Heeft iemand ooit wel eens een bisschop gezien met een kruis op zijn mijter. O, ze zullen er misschien wel zijn, maar op één hand te tellen. Ik kan me vreselijk gekrenkt voelen om de karikatuur, maar waarom zou ik? Het is toch een veel te mooi feest om je daar druk om te maken!
Laten we de kinderen hun Sinterklaasfeest gunnen.
zondag 14 september 2014
Zing Zo (18)
Meer Zing Zo bij Melody.
Een speelse en intieme compositie die je als kijker nieuwsgierig maakt naar de muziek van dit drietal. Links zien we Luka Aubri spelend op de slideridoo, middenin zit Dominic Marchal met gitaar en rechts zien we Stéphan Kesenne met viool.
Bron: http://www.nationalgeographic.nl/fotografie/top-drie-van-de-week
De drie Benelux-muzikanten
Weten samen heel wel van wanten
Zij spelen met plezier
Geen geluid echter hier
Maar waarschijnlijk zonder dissonanten.
Een speelse en intieme compositie die je als kijker nieuwsgierig maakt naar de muziek van dit drietal. Links zien we Luka Aubri spelend op de slideridoo, middenin zit Dominic Marchal met gitaar en rechts zien we Stéphan Kesenne met viool.
Bron: http://www.nationalgeographic.nl/fotografie/top-drie-van-de-week
zaterdag 13 september 2014
Zwijmelen op zaterdag (2.32)
Meer zwijmelen bij Marja.
Ik kon wel weer eens bij een (populair-) klassiek nummer zwijmelen, vond ik. Ik koos voor Eine kleine Nachtmusik van Mozart.
Het eerste filmpje is het Allegro en duurt ruim 5 minuten, het tweede filmpje is het geheel en duurt ruim 17 minuten.
Prettig weekeinde.
Ik kon wel weer eens bij een (populair-) klassiek nummer zwijmelen, vond ik. Ik koos voor Eine kleine Nachtmusik van Mozart.
Het eerste filmpje is het Allegro en duurt ruim 5 minuten, het tweede filmpje is het geheel en duurt ruim 17 minuten.
Abonneren op:
Posts (Atom)