Zintuigen

Marja schreef hier over sieraden. Dat zette me aan het denken. 
Regelmatige lezers weten dat ik behept ben met het syndroom van Asperger, een vorm van autisme. (Sinds 1 mei wordt dit officieel ASS genoemd. (Autistisch Spectrum Stoornis).)

Een van de kenmerkende aspecten is de overgevoeligheid van de zintuigen.  Daardoor raak ik in verwarring en uiteindelijkin paniek.

Oor: Over horen en hyperacusis heb ik hier al eens geschreven.

Oog: Ik heb een vreselijke hekel aan fel licht. Nu hoef je daar geen autisme voor te hebben om er ook last van te hebben. Met fel licht bedoel ik overigens  het licht van TL-lampen, fel zonlicht en dergelijke. Iets waarmee je mij zo in paniek krijgt zijn bijvoorbeeld discobollen. Voor mij is dat idioterie. Het licht draait en draait en gaat alle kanten op. Vreselijk.

Neus: Uiteraard houdt geen mens ervan als je de geur/stank van iemand ruikt. Maar ook geuren die voor menigeen prettig zijn, ervaar ik als vervelend. De geur van wasmiddelen die in je kleren gaat zitten, sterk geurende bloemen als hyacinten en rozen, leerlingen die duidelijk parfum of eau de toilette dragen.

Smaak: De structuur van het eten is voor mij belangrijk. Wat ik zo erg vind, is stracciatellavla. De vla is lekker zacht en romig en daar zitten dan van die harde stukjes in. Brrr.

Tast: Mijn huid is overgevoelig. Ik draag dus niets wat niet moet. Geen sieraden, geen make-up. Ik heb, hoewel ik getrouwd geweest ben, zelfs nooit een trouwring gehad. Zowel mijn ex als ik dragen geen ringen dus hebben we ook geen trouwringen aangeschaft. Het was niet echt nodig bij de ceremonie. Noodgedwongen draag ik wel een bril. Ik kan niets velen in mijn ogen, dus ook geen lenzen. Een voordeel van het ouder worden is dat je zicht op afstand verbetert. Ik hoef nu de bril alleen nog maar te dragen als ik de straat op ga. Hoewel ik zestiger ben, ben ik nog niet aan een leesbril toe. Dus die draag ik ook niet.
Alles wat met mijn huid in aanraking komt ergert me. Het liefst zou ik geen kleren dragen maar dat kan in onze maatschappij niet. Ik heb onlangs het boek Robinson Crusoë herlezen. Heerlijk, helemaal in je eentje lekker naaktlopen. Ik draag dus maar het liefst wijde kleding die op zo min mogelijk plaatsen mijn huid raakt.
Ik vind het dus ook vervelend als mensen mij onverwacht aanraken door bijvoorbeeld een hand op mijn arm te leggen. Goed bedoeld allemaal, maar ik gruw ervan. Om dan nog maar niet te spreken over verplicht zoenen. Tegenwoordig, na de diagnose, weet ik waardoor het allemaal komt en vind ik het minder erg.

Een mens kan soms ingewikkeld in elkaar zitten.

Regen

Het is dat ik vandaag al een zwijmel geplaatst heb, anders zou ik het volgende nummer geplaatst hebben.

Heerlijk, die regen. De afgelopen dagen is hier wel een druppeltje gevallen, maar niet genoeg om nat van te worden. Maar nu, heerlijk. De temperatuur is gezakt en de tuin vaart er wel bij.

Zwijmelen op zaterdag (33)

Meer zwijmelen bij Marja.

In de jaren zeventig woonde ik op kamers. Aan de andere kant van de gang woonde Joke, een jonge vrouw van mijn leeftijd. Het was in een groot huis. Maar alleen wij gebruikten de voordeur. De overige kamerbewoners gingen door de zijdeur. Het was net alsof we een eigen woning hadden.
We konden goed met elkaar overweg. Zij was een grote fan van Boudewijn de Groot en had al zijn elpees (of mc's dat weet ik niet precies meer). Ik hield ook erg van die muziek en hele avonden zaten wij te luisteren naar zijn liedjes. Het was een leuke tijd.
Helaas vertrok zij naar Meppel omdat ze daar een goede baan kon krijgen. We hebben elkaar nog wel eens opgezocht, maar op den duur verlies je de ander toch uit het oog. Jammer, het was een leuke meid.

Als herinnering aan Joke hier een liedje van Boudewijn de Groot. Het was moeilijk kiezen. Hij heeft zo veel goede nummers gemaakt.

Prettig weekend.

Zwijmelen op zaterdag (32)

Meer zwijmelen bij Marja

Deze zwijmel is gewoon een lekker, zomers vakantiegevoelliedje. Het blijft zo heerlijk (?) in je hoofd hangen.
Kent u het dansje nog?

Prettig weekend.

Zwijmelen op zaterdag (31)

Meer zwijmelen bij Marja.

Hebt u onlangs ook zo gezwijmeld bij de herhalingen van Pride and Prejudice? Heerlijk!
Wat ik leuk vond waren de dansen, waarvan ze er veel lieten zien. Een ervan was Mr. Beveridge's Maggot, een traditionele Engelse countrydans.

Als toetje, om nog maar even te zwijmelen:

Prettig weekend.