Luisterboeken

Kinderen houden ervan voorgelezen te worden, vooral voor het slapen gaan. Zo ineens
komt Klaas Vaak dan langs en zijn ze in dromenland.

plaatje van het www

Je hoort eigenlijk nooit dat volwassen voorgelezen worden om in slaap te vallen. Die kunnen zelf wel lezen. Toch is dat niet helemaal hetzelfde. Na het lezen van een boek en voordat je echt ligt, moeten er nog een aantal handelingen verricht worden. Het boek moet gesloten en weggelegd worden. Het lampje moet uit en je moet goed gaan liggen. Tegen die tijd kan het gebeuren dat ik weer helemaal klaarwakker ben. Bovendien, als ik dan in bed lig, komen er weer gedachten in mijn hoofd. Geen piekeren of anderszins nadenken over problemen, nee, gewoon gedachten. Mijn hoofd is constant aan het denken.

Dus laat ik me ook maar voorlezen in bed. Cd-speler op het nachtkastje, luisterboek erin en dan heerlijk liggen luisteren. Ik heb dan geen gedachten meer die me wakker houden omdat mijn aandacht bij het verhaal is. Vaak lukt het me dan om vanzelf in te slapen. Het maakt me niet uit of ik het verhaal al meerdere keren beluisterd heb. Het gaat vooral om de stem.

Zo'n luisterboek moet wel aan een aantal eisen voldoen. Het moet niet te mooi worden voorgelezen. Hiermee bedoel ik niet al te grote stemwisselingen, zoals zachtjes praten als de persoon uit het boek fluistert, of schreeuwen als er iemand boos of agressief is. Daar word ik maar onrustig van, of in het ergste geval, ik word weer wakker door het harde stemgeluid. Daarom is in bed luisteren naar muziek voor mij geen optie. Telkens als er een muziekstuk is afgelopen, is er een korte stilte en daarna begint het geluid weer.

Het beste is het als een luisterboek op monotone toon wordt voorgelezen. Momenteel ben ik aan het luisteren naar De Avonden van Gerard Reve, voorgelezen door de schrijver zelf. Heerlijk om naar te luisteren. Alles gaat rustig en op dezelfde toon, passend bij de teneur van het verhaal. Er gebeurt niets en daarom is het boek zeer geschikt om bij in slaap te vallen. Overigens niets ten nadele van het boek zelf. Het is een goed boek.
Ik luister ook naar verhalen van Agatha Christie en de Canon van de Nederlandse geschiedenis. Ook goed voorgelezen. Lof der Zotheid van Erasmus was nu weer niet geschikt om in bed naar te luisteren. Het wordt te snel en met stemverheffingen voorgelezen waardoor je moeite moet doen om ernaar te luisteren en dit me weer wakker houdt. Bovendien is de stem voor mij onaangenaam.

Een andere situatie waarin ik me laat voorlezen, is het openbaar vervoer. Er is, vooral in de trein, veel geluid, van geroezemoes tot lawaai. Het komt van alle kanten op me af en bij mij komt het, vanwege mijn aandoening, extra hard binnen. Om dat te voorkomen draag ik een mp3-speler met luisterboeken erop. Dit geluid overstemt het omgevingsgeluid waardoor ik me prettiger voel tijdens het reizen.

Naast leesboeken bestaan er dus ook luisterboeken. Ik vind het een heel mooie uitvinding.

Een aantal jaren geleden kreeg ik, als ik een mp3-speler ophad, van jongvolwassenen, meestal van het mannelijke geslacht, nog wel eens te horen: "Zo, u bent een moderne vrouw!" Waarop ze dan op mijn leeftijd doelden.  "Ach jongeman, al heel lang voordat jij geboren werd, liep ik al met de koptelefoon van een walkman op mijn hoofd."