Laat-ie fijn zijn

"Fijn weekend!" wenste Carlijn haar collega Martijn.
"Jij ook een fijn weekend!" zegde Martijn haar terug en tegen zijn collega die nog werken moest vanavond: "Een fijne dienst!"

Ha fijn, dacht Martijn, een fijn weekend voor de boeg. Dat is altijd een fijn vooruitzicht. Zaterdag zou vast een fijne dag zijn en zondag beloofde een nog fijnere dag te gaan worden.
Maar vanavond eerst fijn met vriendinnetje Emma naar het theater, daar speelde een fijn stuk en daarna, wie weet wat voor fijns er nog in het vat zat?

Om zeven uur zou hij Emma ophalen. Hij belde aan en hoorde het fijne geluid van haar bel. Ze deed snel open. "Ha fijn, je bent al klaar, zie ik." Hij bekeek haar eens goed. Ze had een jurk aan van een fijne stof. Emma zag er altijd fijntjes uit, bedacht hij zich opeens. Ze had zulke fijne trekken in haar gezicht. Ook had ze een fijn figuur. En haar haar! Nee, niet van dat fijne haar, maar een dikke bos bruine krullen.
"Fijn dat je er bent, maar ik ben nog niet helemaal klaar," zei ze. "Nog een minuut of tien. Ga maar even fijn in de kamer zitten en met de poes spelen, dat vindt ze fijn."
Hij liep door naar de woonkamer en daar was het fijn warm. Ze had de verwarming op een fijne temperatuur gezet. Hij keek eens rond en zag op de kast een ansichtkaart. Fijne Kerstdagen stond erop. Fijne Kerstdagen? Het was nota bene 3 januari!

Tijdens een fijn dinertje vertelde Emma dat het bepaald geen fijne dag geweest was. Ze had woorden gehad met Jannie, je weet wel, zo'n fijne, van de fijnen van de Marststraat. Die zijn zo fijn als gemalen poppenstront. Nou, die Jannie was bepaald geen fijn mens. Fijntjes had ze commentaar gehad op Emma. En die pikte dat niet. Afijn, niet fijn dus.

Hij vertelde Emma over zijn moeder. Dat hij het fijn vond dat het weer zo fijn met haar ging en dat hij fijn nu niet meer elke avond bij haar op bezoek hoefde. "Fijn dat het zo goed met je moeder gaat en fijn dat je nu weer wat meer tijd hebt," leefde ze met hem mee.

Na het eten dronken ze nog een fijn kopje koffie. Hij deed een zakje fijne suiker in zijn koffie. Dat was fijn. Hij vond het hier erg fijn. Hij zei tegen Emma: "Dit is eigenlijk best wel een fijne tent. Het eten is fijn en ze draaien hier fijne muziek op een fijn niveau. We zouden hier vaker heen moeten gaan." "Ja, fijn," antwoordde Emma met een fijne stem. Wat vond hij haar toch een fijne meid.

Deze avond werd het een fijn begin van een fijn weekend. Het leven was fijn!


Fijn, het lijkt tegenwoordig wel alsof er geen andere bijvoeglijke naamwoorden meer bestaan zoals aangenaam, behaaglijk, delicaat, dun, exquis, gemoedelijk, genoeglijk, gezellig, goed, heerlijk, jofel, keurig, klein, kostbaar, lekker, licht, mooi, onvermengd, plezierig, prettig, puur, reuze, sierlijk, slank, subtiel, teder, teer, tof, uitgelezen, uitgezocht, uitstekend, verfijnd, zacht, zuiver. zwak.