Autismeweek

Wereldwijd wordt er vandaag, 2 april, aandacht gevraagd voor autisme op de World Autism Awareness Day. Dit gebeurt onder andere door de actie Light it up blue. Gebouwen zullen dan blauw verlicht zijn, ook in Nederland. Een van die gebouwen is Paleis Soestdijk.
Verder bestaat er in Nederland de autismeweek, de hele week zijn er activiteiten om autisme meer bekendheid te geven. Meer weten? Klik hier.

Hieronder een filmpje met Ban Ki-moon (VN) over het belang van deze dag.

Weer een dag van ......? Onderhand is er elke dag wel een Dag van ....................! Is dit nodig?

Voor 2009 wist ik niets van autisme. Goed, een kennis van me had een dochtertje met autisme. Het kind was zwakbegaafd. Het liep de hele dag op de tenen en had geen contact met haar moeder. Ook praatte ze niet. En dan kende ik nog Rainman uit de gelijknamige film. (Later werd het me duidelijk dat hij geen echte autist is, maar een savant.)

In 2008 leerde ik een lieve vrouw kennen. Ze had drie kinderen met autisme. Vreemd, toen ik de kinderen leerde kennen, leken het me toch wel vrij normale kinderen. Je kon ook zo maar met ze praten, net als met andere kinderen. Ze gingen ook gewoon naar school. Haar man, de vader van de kinderen, werd ook verdacht van autisme en ja hoor, begin 2009 kreeg hij ook de diagnose: Asperger. Ik was toch eigenlijk wel benieuwd wat autisme nou eigenlijk was. Ik kon gewoon met haar man praten. Oké, hij had wel een beetje een vreemde stem maar hij had toch ook wel een goede baan. En je zag aan de buitenkant ook niets geks aan hem of zijn kinderen.

Wat was dat dan, autisme? Ze kon het me niet goed uitleggen en daarom ben ik maar eens gaan googelen. Ik kwam onder meer op een website van een jongeman en daar las ik zijn verhaal. Verhip, dacht ik, dat is mijn verhaal. Ik ging steeds meer lezen over autisme en steeds meer herkende ik mezelf erin.
Ik ben toch niet gek, dacht ik bij mezelf, ík ben toch geen autist.
Na een week ben ik toch maar naar de huisarts gegaan. Jij? Autist? was zijn reactie. Maar na een gesprek vond hij dat er toch wel wat inzat en hij stuurde me door naar GGZ. Een half jaar later, ik was inmiddels 59, kreeg ik ook de diagnose: Asperger.

Mede om bovenstaande is het nodig dat er meer bekendheid komt met autisme. Met name in de zorg. Ik zou dan bijvoorbeeld niet door psychologen als lastig uitgemaakt zijn, maar men had verder gezocht en waarschijnlijk op autisme uitgekomen. Bovendien, autisme is er niet alleen bij kinderen maar je hebt het voor je hele leven. Ook kinderen van nu met autisme worden ouder. En als ze tachtig zijn, mag je ook nog verwachten dat ze dan de aangepaste zorg krijgen.

Maar het is ook goed dat niet-autisten meer kennis krijgen over en begrip krijgen voor autisme. En inzien dat het veelal normale mensen zijn die echter anders denken en doen. Vroeger of later krijgt u ook met mensen met autisme te maken. Er zijn er zo'n 190.000 van in Nederland.