Kaartenmandje

Mijn moeder was niet zo'n fröbelmiep. Ik kan me niet herinneren dat we veel dingen samen gehandwerkt hebben of dat ik überhaupt van haar handwerken geleerd heb. Mijn moeder had dan wel haar breimachine maar dat was uit pure noodzaak. Ze kon ook verstelwerkzaamheden op de naaimachine uitvoeren, maar nieuwe kleren naaide ze niet. De talenten van mijn moeder lagen op een ander vlak.

Wat ik wel van mijn moeder geleerd hebben, is sokken stoppen. En met zeven kinderen waren er heel wat sokken te stoppen. 's Avonds kwam de sokkenmand te voorschijn en de maaswol en de maasnaald (met stompe punt!). En dan konden de meisjes aan het werk.  Je moest al jong leren sokken stoppen.
Ik vond het vreselijk werk, het moest allemaal zo precies gebeuren en dat was niets voor mij. De jongens hoefden alleen maar gaten in de sokken te maken; ze hoefden niet mee te helpen stoppen: dat was vrouwenwerk. Zoals ook de vrouw op nevenstaand schilderij eeuwen geleden deed.

Sok binnenste buiten keren. Linkerhand erin en de sok oprekken en dan maar mazen. Eest de lengtedraden en dan de breedtedraden. Het moest wel een stuk netter als op bovenstaande foto.

 Eén ding dat mijn moeder met ons maakte, herinner ik me nog goed : een kaartenmandje van ansichtkaarten.

Benodigdheden:
10 ansichtkaarten + 1 voor het hengsel,
haakgaren
naald met een groot oog

Naai 3 x 2 ansichtkaarten aan elkaar. Eén maal twee voor de onderkant, en tweemaal twee voor de lange zijkant.
Knip 4 andere kaarten enigszins schuin af. Deze zijn voor de korte zijkanten.  Naai deze ook per twee aan elkaar.
Naai daarna de onderdelen aan elkaar.
Knip de overgebleven kaart in repen en naai deze ook aan elkaar en aan het mandje.

Dit is nog zonder hengsel, misschien komt het ooit nog.

Ik heb een mandje gemaakt van lelijke kerstkaarten die ik had gekregen van iemand. Ik ga het gebruiken om de aan mij gestuurde kerstkaarten in te doen.