Regelmatig lees ik berichten of blogs over autisme. In 9 van de 10 gevallen gaat het dan over kinderen met autisme. Er wordt weinig geschreven over, door en voor volwassenen met autisme. Ik ken maar een paar blogs geschreven door deze volwassenen.
In de maatschappij ervaar ik dat ook vaak. Kinderen kunnen autisme hebben maar volwassenen toch niet en zeker geen senioren. Kinderen leren hoe ze om moeten gaan met autisme maar ouderen hebben toch allang de tijd gehad te leren zich te 'gedragen'! Er wordt nog steeds gedacht dat je er wel overheen groeit. Dat je, zeker als kind, wel leert hoe je als een aangepast iemand in de maatschappij kan meedraaien. En al je dan eenmaal volwassen bent, wordt er van je verwacht dat je net zo bent als een niet-autist.
Dit geldt voor alle mensen met autisme met een normale begaafdheid, maar zeker voor hen met Asperger die vaak een hoge begaafdheid hebben. Je ziet immers toch niets aan hen! Ze lijken wel (bijna) normaal, waarom doen ze dan niet normaal?
Het gros van de mensen weet nog steeds niet dat autisme een aangeboren ontwikkelingsstoornis is van de hersenen. Dat wil zeggen dat een deel van de hersenen niet ontwikkeld is. Net zomin als je tegen iemand met spastische benen zegt: "Ga maar lopen net als iedereen", kun je van iemand met autisme niet verlangen dat hij denkt en handelt als iedereen. Die persoon met spastische benen ziet heus wel hoe andere mensen lopen, die persoon met autisme ziet heus wel hoe andere mensen doen, maar dat betekent in beide gevallen niet dat je het zelf dan ook maar kunt.
En iemand met autisme kan wel heel erg zijn best doen om zich zo normaal mogelijk te gedragen, maar o mens, wat word je daar doodmoe van. Binnen een mum van tijd is alles een warboel in je hoofd. Ik raak dan in paniek en ben dan figuurlijk nog verder van huis.
(Wordt vervolgd)
Goed dat je hierover schrijft. Er is inderdaad nog ontzettend veel onbegrip. Veel mensen denken dat je het wel kunt afleren of dat je je compleet kunt aanpassen aan de maatschappelijke en sociale normen. Wij leren nog dagelijks van onze jongste zoon hoe zijn wereld ongeveer in elkaar steekt. Verrassend en boeiend soms.
BeantwoordenVerwijderenklopt helemaal. Merk in mijn omgeving ook vaak die reactie. Zo van: hij weet wat hij heeft dus kan hij er ook wat aan doen !
BeantwoordenVerwijderen........... ik als niet autist ben gestopt met uitleggen en zeg dan alleen soms maar.. Hij kan er niets aan doen want hij mankeert wat. Als reactie hoor ik dan: ja..ja... en vervolgens zie ik dat het niet echt tot ze doordringt. Een niet autist kan nu eenmaal niet zijn hele denken en doen naar iemand richten die bijvoorbeeld Asperger heeft maar andersom kan dat dus ook niet. Inderdaad daar wordt je doodmoe van. !
:-) Eigenlijk altijd een pleister op je voorhoofd plakken... dan is het zichtbaar ..
BeantwoordenVerwijderenDan zullen ze me zeker voor niet-normaal verslijten. :-)
VerwijderenDit heb je heel erg mooi geschreven.
BeantwoordenVerwijderenSenioren/ niet jonge mensen, daar wordt niet over gesproken, en ik denk dat dat komt, omdat men vindt, dat het "aandoeningen" zijn van deze tijd.
Welvaartsaandoeningen. Mijn overbuurman (schuin) is ook autist, zijn zoon heeft asperge spectrum (geloof dat het zo heet) en oh wat is dat moeilijk voor zijn vrouw.
Er is gewoon te weinig over bekend.
Net als over ODD. Is ook aangeboren gedragsstoornis. Onze dochter heeft ADD/ODD. Ook daar is weinig bekend over.
Maar goed we hadden het over autisme.
Goed hoor dat je er over schreef, en zie je al lopen met een pleister op je voorhoofd.
Knuffie
Wil