De rommelmarkt

Rondstruinen op rommelmarkten is een van mijn liefhebberijen. Niet altijd om iets te kopen, ook het bekijken van alle aangeboden spullen is de moeite waard. Soms zie je dingen waarvan je denkt: wie zal dat nu willen kopen. En even later zie je een nieuwe, trotse eigenaar ermee lopen. Hij blij, de verkoper blij.

Zoals bijgaande koekenpanklok. In mijn ogen is het kitsch, maar een ander vindt het leuk. Verkocht, dus.

Zelf heb ik ook wel het een en ander gekocht op rommelmarkten. Boeken, vooral heel veel boeken, maar ook meubilair en  klein grut. Er is meestal wel iets van mijn gading te vinden. En ach, wordt het huis te vol, dan hou ik eens flinke opruiming en gaat er weer het een en ander naar een rommelmarkt toe. Alleen boeken niet. Als die eenmaal in mijn huis zijn, dan blijven ze in mijn huis, tot aan mijn dood.

Ik ga nooit naar rommelmarkten waar ik entreegeld moet betalen. Als ik naar de Albert Heijn ga om iets te kopen betaal ik toch ook geen entreegeld! Waarom zou ik het dan bij een rommelmarkt wel doen?

Met Koninginnedag heb ik zelf ook wel eens op een vrijmarkt gestaan. Dat is ontzettend leuk. Niet alleen om te zien hoe blij soms mensen kunnen zijn met jouw afgedankte spulletjes, maar ook het onderhandelen zelf is leuk. En de hele stad trekt aan je voorbij. Je ontmoet veel oude bekenden.

Een jaar of tien geleden was ik ook bij een rommelmarkt. Mijn eerste gang was, zoals gewoonlijk, naar de boekenafdeling. Veel, heel veel boeken, maar veelal nog in dozen. Je kon niet eens de titels lezen, of je moest de hele doos leeghalen. Er stond een oudere mevrouw achter de kraam. Ik vroeg haar of ik haar misschien kon helpen  met uitpakken en sorteren. Nou, daar was ze maar wat blij mee. Ik heb haar toen geholpen en ik ben daar blijven hangen. Aan het eind van de dag vertelde ik de organisatie dat ik volgend jaar wel weer mee zou willen helpen. En dat doe ik nu dus al een jaar of tien. Ik kende en ken nog steeds de hele vereniging niet. Maar één keer per jaar kom ik er om te helpen met de verkoop. Uiteraard alleen met de boeken. Langzamerhand zijn daar lp's, videobanden, cd's en dvd's bij gekomen. En elk jaar zie je weer dezelfde mensen. De man die als een van de eerste binnen is om te kijken of er nog stripboeken zijn die hij nog niet heeft. Een ander die alleen voor de lp's komt. De mevrouw van de streekromans, of die van de oorlogsboeken. Erg leuk. En in hun ogen ben ik dan de boekenmevrouw.

Het leuke ervan is ook dat ik dus zelf de eerste keus. heb. Dan moet ik me toch wel weer heel erg beheersen. Vrijdagmiddag bij het inruimen kwam ik een dvd tegen met de film Gone with the Wind. En een cd van Herman Finkers. Die cd heb ik geript, zodat ik hem al wandelend op mijn mp3 kan beluisteren, en kan lachen. Die dvd van Gone with the Wind, wilde ik 's avonds wel even bekijken. Nou ja, even. Het duurde bijna 4 uur. Maar het is en blijft een prachtige film. En de volgende dag kon ik beide weer bij de verkoop doen.

Vandaag was het dus wer zover. De jaarlijkse rommelmarkt. Met een heel groot aanbod van boeken. En echt ook goede, en mooie boeken. Bijvoorbeeld dit was er bij mij te koop.

En dit:

Een groot aanbod van kerstspullen. Er kwam iemand die ineens alle kerstspullen tegelijk opkocht. Je vraagt je dan af wat die iemand daarmee gaat doen.

Nu is dus weer wachten tot volgend jaar. De volgende rommelmarkt.